Al 9 maanden beïnvloed Corona onze wereld, las ik… Door een training systemisch kijken ben ik veel bezig geweest met mijn zwangerschappen en met name mijn draagmoederschap. Best ingewikkeld aangezien ik het embryo van mijn zus en haar man heb voldragen.
Vandaar dat die 9 maanden mij opvielen. De duur van een zwangerschap. En waarbij het verloop ook weer vergelijkbaar was:
De eerste weken als onwerkelijk. Daarna langdurige misselijkheid door gebrek aan werk en een overschot aan moederen. Gevolgd door een periode dat (online) werken mij mijn energie grotendeels terug gaf. En zwaar aan het einde, de lockdown ging in de weg zitten.
Zal het einde van deze lockdown een soort bevalling betekenen? Het begin van iets anders? Zullen we ons steeds meer de oude kunnen voelen, terwijl er tegelijkertijd er iets heel wezenlijk in ons veranderd is? Geen idee…
Misschien duurt het nog jaren om het beter te kunnen plaatsen. Om de juiste woorden te vinden voor wat het totaal heeft betekend.
Zoals ik ook lang niet goed wist te benoemen waar ik als draagmoeder van was bevallen… Neefje dekte de lading ook niet echt. Na ruim 8 jaar heb ik er een woord voor, al is het nog wennen… Ik heb een dochter, een zoon en… een draagzoon.
Op naar nieuwe, wellicht hoopvolle woorden!