Maand: maart 2021

In mijn werk gaat het vaak over congruent zijn. Kan een ander aan jouw buitenkant zien, voelen, begrijpen wat je vanuit jouw binnenkant wilt vertellen?

Vandaag ga ik stemmen. Door een vakje rood te kleuren, laat ik mijn stem horen. Mijn binnenkant.
Aan de buitenkant zie ik mijzelf met een mondkapje staan. Mijn mond, met daarbinnen mijn stem, is afgedekt.
Ik kan niet congruent zijn.

Ik heb nog steeds vertrouwen in een congruentere wereld. Niet direct door deze verkiezingen overigens, niet door de regels. Wel door de mens, door de behoefte aan de menselijke maat. Congruent aan ieders behoefte als gezien en gehoord te willen worden in jouw unieke zelf.

Ook als het eerst nog lastiger wordt, vertrouw je mee? 

Je weet dat je echt heel tof werk hebt als je helemaal opgeladen thuis zit na een paar uurtjes waarin je:

– Boos en onrustig was omdat de dementie je laat vergeten dat je niet naar je vrouw mag.
– Probeert te verbergen dat je de anorexia wéér totaal niet onder controle hebt.
– Vlakjes meldt dat je zojuist een suïcide poging hebt gedaan.
– Huilend van het randje van het balkon (nou ja, tafel dan, het blijft spel) afgepraat bent waar je eerder vanaf dacht te gaan springen.

Met dank aan de aanstaande verpleegkundigen die zichzelf met hun zelf ingediende casussen hebben uitgedaagd! En stuk voor stuk in contact zijn gekomen met mij, van mens tot mens…
Ik stuiter nog even door!

#trainingsacteren #complexeGGZ #verpleegkunde