Al koffie drinkend kwam het gesprek op mijn opleiding. Ondertussen dartelde de kat steeds om mij heen. Willen kroelen, wat in mijn trui bijten. Het viel ons allebei op, normaal negeert ze me.
Ik gaf een voorbeeld van een oefening die ik met een coachee had gedaan. “En hoe zit het dan bij mij? Wat betekent het als ik dat gevoel weer krijg?” “Dat weet ik niet. Dan moeten we er naar kijken als je wilt.”
Terwijl ik doorvroeg over het gevoel gedroeg de kat zich steeds wilder. Aan mijn benen hangen. Zenuwachtig tussen ons in bewegen. “Jeetje, dit leidt wel af, he?” We moesten er om lachen. Het gevoel voelend leidde naar het woord aandacht. Al snel kwam daar het woord onoprecht bij. “Is het onoprechte aandacht dat dit gevoel bij je veroorzaakt?” “Ja, dat is het.”
Ik wijs naar mijn voeten. Daar zit de kat nu rustig naast me. Met haar rug naar me toe, zoals katten je zo heerlijk kunnen negeren tijdens hun aanwezigheid.
Terwijl wij in ontspannenheid verder het leven wat bespraken, heeft de kat de rest van de tijd vredig in haar mandje geslapen.
Voelen en ontdekken wat er ten diepste gevoeld wil worden… Maak dat de mens wijs!
Dat zou meer mensen ontspannen in hun mandje laten liggen, ja. Ik probeer er aan bij te dragen, poes, maar dat hoef ik jou natuurlijk niet wijs te maken…
#zijnscoaching #voelen #ontspanning
