In het normale leven ben ik veelal mezelf. In mijn rol als partner, als moeder, in mijn werk als trainingsacteur waar ik in zoveel rollen alle hoeken van mijzelf mag opzoeken. Ik wil het allemaal goed doen. Het hoort ook allemaal bij mij. Ik heb alle rollen nodig om mij goed te voelen…
Maar nu leven we niet het normale leven. Sinds een paar weken ligt mijn werk volledig stil en heb ik in plaats daarvan de rol als schooljuf toebedeeld gekregen. Iets wat erg op mijn moederrol lijkt, maar het toch in de weg lijkt te zitten. Dus vandaag heb ik besloten te stoppen met het juf-zijn. Vanaf vandaag ben ik dus weer gewoon moeder. Het schoolwerk heet huiswerk. Onze oudste is huiswerk al gewend. De jongste nu iets eerder dan september. Dus ja, ze doen hun huiswerk. Huiswerk waarbij je toevallig heel erg veel vrij bent van school.
Zo dicht als mogelijk weer naar mezelf. Als partner weer luchtiger. Mijn moederrol eis ik weer op, zonder het verwarrende deel van de juf. Dat schept wat ruimte voor de trainingsacteur in mij. Die voelen, overdenken en spreken uit wat situaties met ze doen…
En voilà! Daar is het totaalpakketje weer om mijzelf uiteindelijk goed te kunnen voelen. Om weer meer mijzelf te zijn. En het daarmee het juist in alle rollen weer beter te doen…
