Vier jaar geleden vertelde de loopbaancoach mij dat ik niet meer terug zou keren in mijn werkveld van toen.
Twee opleidingen richting Gebarentaal, een topteam om mee samen te werken en een werkgever die zo open reageerde op mijn uitvallen… Dáár weg?!
In die periode leek het alsof het leven alles van mij afpakte en die kwetsbaarheid voelde doodeng aan…
Máár… Een opleiding tot Acteur in het Bedrijfsleven volgde. Opbouwend aan de slag als zelfstandige en alles wat daar bij komt kijken én het ontwikkelen en uitvoeren van mijn voorstelling. Een kwetsbare voorstelling waarin onder andere duidelijk wordt waarom de noodzaak voor totaal ander werk toen zo hoog was.
En nu… vier jaar later… speel ik dinsdag 4 juni voor diezelfde collega’s van toen mijn verhaal hoe het tot dat afscheid is gekomen: De voorstelling ‘Ik draag, ik draag wat jij niet ziet’ voor de medewerkers van de NSDSK.
Vier jaar en zó gegroeid. Ik durf mijn kwetsbaarheid zelf te zien, durf het nu zelfs aan anderen te laten zien.
Vier jaar later en ik voel me sterk in mijn kwetsbaarheid.
Om die reden zal ook dinsdag de boodschap weer zijn: Zie de kwetsbaarheid van de broertjes en zusjes van een kind met een handicap, dát is de weg om ze sterk te krijgen.
#brusjes #jongemantelzorgers
#kwetsbaarheid
