De voorstelling is gespeeld tussen juli 2018 en november 2019 en valt nu niet meer te boeken.

Een solovoorstelling van drie kwartier waarin ik je spelend en zingend meeneem in mijn persoonlijke beleving als jonge mantelzorger/brus*.

Welke impact de zorg(en) binnen een gezin met een ziek of gehandicapt kind kan hebben op de gezonde broertjes en zusjes. Een uniek verhaal dat toch beeldend is voor elke unieke situatie van zoveel andere jonge mantelzorgers…

De voorstelling is bedoeld ‘op locatie’. Interessant overal waar men (professioneel) betrokken is bij zorg voor kinderen en oog wil hebben voor het totale gezin.
Na de voorstelling is een nabespreking mogelijk, de vorm in overleg.

*brus staat voor broer of zus van een zorgintensief kind

Tekst, spel & zang: Tanja Verheijen-Jissink
Advies & regie: Ton van de Bildt

Reacties:

De NSDSK kocht de voorstelling “Ik draag, ik draag wat jij niet ziet” in voor haar medewerkers werkzaam in de vroegbehandeling van kinderen met gehoorverlies en/of taalontwikkelingsstoornissen. In onze systeemgerichte zorg aan kinderen en hun families komen wij ook de “broertjes/zusjes van” veelvuldig tegen. Uiteraard hebben die onze aandacht, maar in deze voorstelling hebben wij heel duidelijk geleerd hoe groot de impact kan zijn van het hebben van een zorgintensief broertje/zusje. De voorstelling die Tanja Verheijen heeft gemaakt laat op een heel ingetogen maar ook confronterende manier zien hoe deze impact eruit kan zien. In deze voorstelling wordt bovendien heel duidelijk hoe liefde voor je broertje/zusje het leven van een persoon kan beïnvloeden, met name hoe dat is als dit een broertje/zusje is die veel zorgen meebrengt en waar veel aandacht naar uit gaat binnen het gezin.
Het gesprek na de voorstelling draagt bij aan de impact van de voorstelling en brengt ook gelijk het concreet nadenken over wat de plek zou moeten zijn voor het “broertje/zusje van” binnen de geboden behandeling.  Ik raad iedereen die werkt met gezinnen van zorgintensieve kinderen aan om deze voorstelling te zien zodat men zich meer bewust wordt van de impact voor “het andere kind”….

Amsterdam, 7 juni
Noëlle Uilenburg manager Onderzoek&Ontwikkeling NSDSK

‘Wauw! Wat een lef! Indrukwekkend! Kwetsbaar! Persoonlijk! Eye-opener!’
Dit waren een paar reacties van ons team waar Tanja haar voorstelling aan heeft laten zien. Iedereen was ontroerd door haar indrukwekkende verhaal en de bijzondere manier waarop ze dit heeft gebracht. Tanja neemt je mee in haar eigen ervaringen die van haar vroege jeugd tot in haar volwassen leeftijd doorwerken. Het verhaal heeft ze ondersteund met haar prachtige zang, waardoor het extra kwetsbaar en persoonlijk werd.
Bij ons team werden we ons, mede door de nabespreking, bewuster dat we meer aandacht kunnen besteden aan de brusjes van onze cliënten.
Bedankt Tanja!

Team Ambulante Zorg Amsterdam van Koninklijke Kentalis

“Tanja weet de thema’s van een ‘brus’ subtiel, maar trefzeker te raken. Je verantwoordelijk voelen, jaloezie, schuldgevoel, compassie, genoegen (moeten) nemen met een plek in de schaduw, om er maar eens een paar te noemen. Ze laat mooi zien dat een jeugd als jonge mantelzorger niet op zich staat, maar doorwerkt tot ver in je volwassenheid. In je studie, in je baan, in je relatie, in de ruimte die je inneemt. Met een snoer van korte fragmenten, afgewisseld met prachtig gezongen liedjes, houdt ze je aandacht gevangen. Als je geraakt wordt (en dat is bijna onontkoombaar) kun je weer even herstellen tijdens een humoristische noot. De voorstelling lokt een goed gesprek uit. Mijn mede-brus en ik hebben er in elk geval de hele (lange) terugreis over gesproken. En het laatste woord is er nog niet over gezegd. En dat is winst voor alle betrokkenen!”

Annette van Gastel
Mantelzorgcoach en brus

“Op 30 september 2018 heeft Tanja haar voorstelling ´Ik draag, ik draag wat jij niet ziet´ gespeeld op locatie, gewoon in een huiskamer. De voorstelling was onderdeel van een stageopdracht in het kader van mijn opleiding tot ritueelbegeleider. Het thema van de middag was ´Waar laat jij licht op schijnen?´.
Met haar prachtige zangstem, de fijne timing in de overgangen van zwaarte naar luchtigheid en haar transparante, zachte energieke uitstraling heeft zij het publiek meegenomen en geraakt in haar persoonlijke en indrukwekkende levensverhaal als ´brus´.
Ze is voor mij een voorbeeld en waarschijnlijk voor meer mensen; je kwetsbaarheid tonen en deze transformeren naar kracht. Respect!“

Agnes van Loon
Ritueelbegeleider